Stutthof- obóz śmierci (1)

W sobotę 20 września 2014 r. w piękny wrześniowy dzień, na kilka godzin przed ślubem mojej chrześniaczki Agaty, ruszyłem z Nowego Dworu Gdańskiego do Sztutowa nad Bałtykiem. Celem mego wypadu było odwiedzenie po raz kolejny obozu koncentracyjnego KL Stutthof istniejącego od pierwszych dni wojny do 1945 r. Policzan ten obóz interesuje w szczególny sposób, gdyż w Messenthin-Mścięcinie w 1944 r. utworzono jego filię Aussenlager Pölitz bei Stettin. 

 
 

 

Pierwsi więźniowie do Stutthof trafili już 2.9.1939 r. Poważne transporty więźniów rozpoczęły się w styczniu, lutym 1940 r. W większości byli to mieszkańcy Gdyni, Gdańska przedstawiciele Polonii Kwidzyńskiej, Sztumskiej, Żydzi. Nastąpiło to po likwidacji obozu w Nowym Porcie. 

 

 

 
 

Do 1942 r. obóz miał status miejsca odosobnienia głównie obrońców, mieszkańców Wolnego Miasta Gdańska, Gdyni, okolic. Dopiero 20.2.1942 r. obóz uznano za państwowy. Od tamtej pory kierowano tam transporty więźniów z Polski i innych krajów. W pierwszych transportach z KL Buchenwald, Flossenburg przybyli m.in. Polacy, Niemcy, Czesi, Holendrzy, Belgowie, Jugosławianie, Cyganie, Rosjanie. Transporty nasilały się przekazując do obozu kolejne duże grupy więźniów. 

 

W obozie w latach wojny przebywało łącznie 110 tys. więźniów z czego męczeńską śmierć poniosło 65 tys. więźniów. W sumie w obozie przebywali więźniowie i więźniarki z 21 krajów Europy i Świata.


Dziś w pierwszym fotoreportażu pokazuję zewnętrzne oblicze miejsca kaźni i męczeństwa. W następnym jego wnętrze: baraki obozowe, krematorium, eksponaty...


Zdjęcia przedstawiają od góry: willę komendanta obozu, budynek komendantury, główne wejście do obozu starego- „bramę śmierci”, komorę gazową, wieżę wartowniczą przy starym obozie, a w tle teren obozu nowego, barak kobiecy, szubienicę, w tle komin i budynek krematorium.

jan

Komentarze